Κινδυνεύετε να αναπτύξετε αντίσταση στην ινσουλίνη;

Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας και βοηθάει τη γλυκόζη ή αλλιώς το σάκχαρο του αίματος να μεταφερθεί στο εσωτερικό των κυττάρων του μυικού ιστού, των λιποκυττάρων και των ηπατοκυττάρων ώστε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας. Η γλυκόζη βρίσκεται σε διάφορες ποσότητες σε διαφορετικά είδη τροφίμων. Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξάνουν μετά το γεύμα, ωθώντας το πάγκρεας να απελευθερώσει την ινσουλίνη. Στη συνέχεια, η ινσουλίνη ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Όταν τα κύτταρα σας σταματήσουν να ανταποκρίνονται πλέον στην ινσουλίνη όπως πρέπει, παρεμποδίζεται η ικανότητά τους να προσλαμβάνουν γλυκόζη από το αίμα. Ως αποτέλεσμα, η γλυκόζη συσσωρεύεται στο αίμα. Το πάγκρεας αρχίζει, στα πλαίσια της απόκρισης να παράγει ακόμα περισσότερη ινσουλίνη. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως αντίσταση στην ινσουλίνη.

Η ευαισθησία στην ινσουλίνη είναι ένας από τους σημαντικότερους δείκτες συνολικής ευεξίας. Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ και τελικά συσχετίζεται μεαλληλουχία γεγονότων που μπορούν να προκαλέσουν μεταβολικό σύνδρομο, διαταραχές που αυξάνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και καρδιακών παθήσεων, καθώς και πρόωρους καρδιαγγειακούς θανάτους.

Εδώ, εξετάζουμε προσεκτικά την αντίσταση στην ινσουλίνη για να σας βοηθήσουμε να προσδιορίσετε τον κίνδυνο σας και να αποτρέψετε την εμφάνιση αυτής της σοβαρής κατάστασης. Επιπλέον, οι ασθενείς που έχουν ήδη διαγνωστεί με αντίσταση στην ινσουλίνη θα βρουν παρακάτω επιλογές θεραπείας.

Πώς γίνεται διάγνωση της αντοχής στην ινσουλίνη;

Εάν το πάγκρεας είναι ικανό να παράγει αρκετή ινσουλίνη ώστε να καταπολεμήσει τη μειωμένη απόκριση των κυττάρων στην ινσουλίνη, τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα θα παραμένουν μέσα σε ένα υγιές εύρος. Έτσι, ενώ η διάγνωση των προδιαβήτη και του διαβήτη τύπου ΙΙ είναι αρκετά απλή, ο έλεγχος της αντίστασης στην ινσουλίνη δεν είναι πάντα τόσο απλός.

Εργαστηριακά εργαλεία όπως το Ομοιοστατικό Μοντέλο Εκτίμησης της Αντοχής στην Ινσουλίνη ή η βαθμολογία HOMA-IR μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανίχνευση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη. Η βαθμολογία HOMA-IR μικρότερη από 1.0 υποδηλώνει υγιή ευαισθησία στην ινσουλίνη, ενώ μια βαθμολογία μεταξύ 1,7 και 2,4 υποδεικνύει αντίσταση στην ινσουλίνη.

Μια σειρά από άλλες διαγνωστικές εξετάσεις, σε συνδυασμό με την ανασκόπηση του ιατρικού ιστορικού και των συμπτωμάτων του ασθενούς, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν τους γιατρούς να διαγνώσουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη.

Όταν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι αυξημένα αλλά όχι αρκετά υψηλά για να θεωρηθούν διαβήτης τύπου ΙΙ, οι ασθενείς διαγιγνώσκονται με προδιαβήτη. Αυτό συμβαίνει όταν οι ασθενείς έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη ή το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη για να κρατήσει το σάκχαρο στο φυσιολογικό επίπεδο.

Η περίσσεια γλυκόζης επομένως συσσωρεύεται στην κυκλοφορία του αίματος αντί να χρησιμοποιείται από τα κύτταρα και το 15-30% των ατόμων με προδιαβήτη θα διαγνωστεί με διαβήτη τύπου ΙΙ εντός 5 ετών.

Ποιες είναι οι αιτίες της αντίστασης στην ινσουλίνη;

Οι εμπειρογνώμονες δεν έχουν ακόμη αναπτύξει μια ακριβή κατανόηση των μηχανισμών που βρίσκονται πίσω από την αντίσταση στην ινσουλίνη και τον προδιαβήτη, αλλά ορισμένοι μείζονες παράγοντες έχουν καθοριστεί .

Το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία, για παράδειγμα, είναι μια σημαντική αιτία αντοχής στην ινσουλίνη. Η αποθήκευση περίσσειας λίπους γύρω από την κοιλιά, γνωστή ως σπλαχνικό λίπος, είναι ένας ιδιαίτερα αξιοσημείωτος παράγοντας. Για τους άνδρες, μέτρηση μέσης 40 ίντσες ή περισσότερο έχει συνδεθεί με την αντίσταση στην ινσουλίνη, ενώ 35 ίντσες ή και περισσότερο αφορά τις γυναίκες.

Αυτό είναι πιθανό λόγω του γεγονότος ότι το κοιλιακό λίπος μπορεί να παράγει ορμόνες που συμβάλλουν στη χρόνια φλεγμονή.

Επιπλέον, η αντίσταση στην ινσουλίνη αποδίδεται στην καθιστική ζωή, καθώς η άσκηση προωθεί εκείνες τις σωματικές αλλαγές που συμβάλλουν στη διατήρηση υγιών επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Η σωματική δραστηριότητα έχει αποδειχθεί ότι μειώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη σε προηγούμενα αδρανείς σε επίπεδο άσκησης ενήλικες.

Παράγοντες κινδύνου

Πέρα από τη σωματική αδράνεια και το υπερβολικό σπλαγχνικό λίπος, οι πληθυσμοί με ορισμένους παράγοντες γενετικούς ή τρόπου ζωής μπορεί να αντιμετωπίσουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης αντοχής στην ινσουλίνη.

Παράγοντες κινδύνου της αντίστασης στην ινσουλίνη

Η περίσσεια κοιλιακού λίπους και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στην αντίσταση στην ινσουλίνη. Πρόσθετοι παράγοντες περιλαμβάνουν:

Ηλικία άνω των 45 ετών
Οικογενειακό ιστορικό διαβήτη
Αυξημένη χοληστερόλη ή επίπεδα αρτηριακής πίεσης
Ιστορικό καρδιακής νόσου ή εγκεφαλικού επεισοδίου
Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
Ορισμένα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των αντιψυχωσικών και των φαρμάκων για τον ιό HIV
Ορμονικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου Cushing
Διαταραχές ύπνου, όπως άπνοια ύπνου

Με αυτούς τους παράγοντες κινδύνου στο μυαλό, ας διερευνήσουμε ορισμένα από τα πιθανά συμπτώματα της αντίστασης στην ινσουλίνη.

Ποια είναι τα συμπτώματα της αντίστασης στην ινσουλίνη;

Η διάγνωση της αντίστασης στην ινσουλίνη περιπλέκεται περαιτέρω από το γεγονός ότι οι ασθενείς συνήθως δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Όταν η κατάσταση εξελίσσεται στο σημείο του προδιαβήτη οι ασθενείς μπορεί να παρατηρήσουν σκούρο χρώμα του δέρματος σε ορισμένες περιοχές, όπως η μασχάλη ή ο λαιμός.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν κόπωση, αύξηση βάρους, υπερβολική δίψα και υπερβολική ούρηση. Παρ ‘όλα αυτά, αυτά τα συμπτώματα συνήθως δεν εκδηλώνονται μέχρις ότου η κατάσταση ξεπεράσει τα επίπεδα της αντίστασης στην ινσουλίνη και έχουν αναπτυχθεί προδιαβήτης ή ο διαβήτης τύπου ΙΙ.

Η απουσία συμπτωμάτων μπορεί να περιπλέξει την ικανότητα διάγνωσης και θεραπείας της αντίστασης στην ινσουλίνη. Ωστόσο, αν υποψιάζεστε ότι θα μπορούσατε να διακινδυνεύσετε για αντίσταση στην ινσουλίνη ή εάν έχετε ήδη διαγνωστεί, οι ακόλουθες αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να ωφελήσουν όλους.

Επιλογές θεραπείας αντίστασης στην ινσουλίνη

Μία από τις πιο αποτελεσματικές θεραπείες για την αντίσταση στην ινσουλίνη είναι για τους υπέρβαρους ή παχύσαρκους ασθενείς να φτάσουν σε ένα υγιές βάρος. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της διατροφής και της άσκησης.

Παρόλο που οι ειδικοί συνιστούσαν δίαιτες χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά για την απώλεια βάρους κατά το παρελθόν, οι ειδικοί συνιστούν τώρα την εκσυγχρονισμένη και πιο αποτελεσματική προσέγγιση της ενσωμάτωσης υγιεινών λιπών στη διατροφή, μαζί με θρεπτικά αλλά και χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες τρόφιμα, όπως τα λαχανικά και η άπαχη πρωτεΐνη.

Το πιο σημαντικό, η ελαχιστοποίηση της πρόσληψης επεξεργασμένων τροφών και η αύξηση των τροφίμων με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη μπορεί να επιφέρει θετικές αλλαγές προς την υγιέστερη ευαισθησία στην ινσουλίνη. Ο γλυκαιμικός δείκτης μετρά τους τρόπους με τους οποίους επηρεάζεται το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα από το προϊόν διατροφής. Τα τρόφιμα όπως τα λευκά ψωμιά και τα ζυμαρικά τείνουν να έχουν τις υψηλότερες βαθμολογίες γλυκαιμικού δείκτη.

Η τακτική άσκηση μπορεί επίσης να προωθήσει την απώλεια βάρους και πιστεύεται ότι υποστηρίζει το μεταβολισμό που μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο ή στην πρόληψη της αντίστασης στην ινσουλίνη. Ορισμένοι τύποι άσκησης, όπως η διαλλειματική άσκηση υψηλών εντάσεων (HIIT), τείνουν να μειώνουν ειδικά το σπλαχνικό λίπος.

Τέλος, ο έλεγχος κάθε άλλου παράγοντα κινδύνου, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση ή η χοληστερόλη, μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της ανάπτυξης του προδιαβήτη ή του διαβήτη τύπου ΙΙ.

Η ευαισθησία στην ινσουλίνη ως δείκτης της συνολικής ευεξίας – Συμπέρασμα

Χωρίς μια εις βάθος ανάλυση των βιοδεικτών ενός ασθενούς, καταστάσεις όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορούν εύκολα να παραβλεφθούν. Ωστόσο, όπως και πολλοί άλλοι πρόδρομοι για σοβαρές ασθένειες, η αντίσταση στην ινσουλίνη αντιμετωπίζεται πιο αποτελεσματικά στα πρώτα στάδια της. Επομένως, είναι σημαντικό πληθυσμοί σε κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένων των ενηλίκων ηλικίας άνω των 40 ετών, υπέρβαρα ή ανενεργά άτομα, και τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό διαβήτη τύπου ΙΙ να ελέγχουν τα επίπεδα ινσουλίνης τους σε επίπεδο ρουτίνας.

Στη Cenegenics, οι κλινικοί γιατροί μας παραμένουν επικεντρωμένοι στην πρόληψη των ασθενειών αντιμετωπίζοντας τυχόν σημερινά προειδοποιητικά σημάδια, δίνοντας ταυτόχρονα στους ασθενείς τα εργαλεία που χρειάζονται για να βελτιστοποιήσουν την υγεία τους. Μέσω ολοκληρωμένων εργαστηριακών εργασιών, προσεγγίσεων θεραπείας προσανατολισμένων προς τον ασθενή, που περιλαμβάνουν εξατομικευμένα σχέδια γευμάτων και άσκησης και συνεχή επαγρύπνηση, οι ειδικοί μας βοηθούν τους ασθενείς να ρυθμίσουν και να ελέγξουν καταστάσεις όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η καλύτερη υγεία και ζωτικότητα, τόσο τώρα όσο και στο μέλλον.

ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΓΙΑ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ